BROEKBAKEMA BACK IN THE DAYS: OP BUREAUREIS

Ter ere van 100 jaar Broekbakema stapten we met het hele team in de auto voor een roadtrip langs ons eigen oeuvre. Van brutalistische gebouwen tot woonhuizen in het bos. Een reis vol verhalen, verrassingen, karaoke en currywurst.

EEN ROADTRIP VOL BETON, BAKSELS EN WOONHUIZEN

Waar we precies naartoe zouden gaan, wist niemand. De route bleef geheim tot alle auto’s een selfie hadden geüpload, pas dan werd de volgende bestemming onthuld. Een architectonische speurtocht op wielen.

Onze gids? Onze eigen digitale erfgoedkaart: een Google Maps-kaart vol Broekbakema-projecten. Tijdens de reis testten we hem meteen uit, van bekende iconen tot vergeten parels. (Binnenkort meer hierover!)

EERSTE STOP:

Ede, waar het raadhuis uit de jaren ’70 ons opwachtte. Een betonnen burcht – brutalistisch, functioneel én lekker hoekig. Sommigen noemen het een architectonisch meesterwerk, anderen een mooi voorbeeld van een wandgebouw, maar karakter heeft het. Onlangs onderzochten we hoe dit gebouw energieneutraal te maken is zonder dat deze uitstraling wordt aangetast.

Daarna door naar Arnhem, naar een typisch kruisgebouw dat ooit miljoenen betalingsopdrachten verwerkte in een ontwerp waarin functionaliteit en expressie perfect samenkwamen: het imposante Postgirogebouw. Hier dronken we koffie en deed ‘Heel Broekbakema Bakt’ zijn intrede – een brunch vol zelfgemaakte taarten en andere baksels.

🏛️ MARL: BETON, RESTAURATIE EN CURRYWURST

Volgende stop: Marl (Duitsland). Het raadhuis – een technisch hoogstandje met hangende torens – wordt momenteel gerestaureerd. We kregen een rondleiding van de gemeente en eindigden met een groepsfoto die later zelfs in de lokale krant verscheen. (Bekijk hier het artikel)

Tegen de avond reden we verder voor het diner.

Iedereen verwachtte een chic restaurant, maar we belandden bij de ‘curry-culturele architectuur’ oftewel: Rudi’s Currywurst. Deze traditie konden we natuurlijk niet overslaan. De sfeer? Plastic borden, tl-licht, maar wel gezelligheid en curryworst met friet die beter smaakte dan je zou denken.

SLAPEN IN EIGEN WERK

Na deze culinaire hoogmis reden we door naar, voormalig Sporthuis Centrum, het Vennebos in Hapert, een vakantiepark dat onze voorgangers eind jaren ’60 ontwierpen. De huisjes staan er nog net zo bij als toen. Stoer, eenvoudig en goed doordacht.

We kregen een rondleiding van iemand die er al meer dan veertig jaar werkt, bbq’den tussen de bomen en sloten de avond af met een potje bowlen en karaoke (laten we zeggen: niet iedereen zong zuiver, maar wel met overtuiging).

DE CIRCEL IS ROND

De volgende ochtend: na een korte nacht en veel koffie, vertrokken we naar Weert, waar we gastvrij werden ontvangen door de familie Mertens in hun Van den Broek en Bakema-woning uit 1970.

We aten vlaai, luister

den naar verhalen over het huis en ontdekten dat een van de zonen inmiddels zelf architect is geworden en alles wist van het brutalisme. De cirkel was rond.

De reis eindigde in ’t Hool, een modernistisch meesterwerk uit de jaren ’60: een bijzondere woonwijk die we in opdracht van Philips samen met bewoners ontwierpen. Nog altijd een plek waar mensen trots wonen en het oorspronkelijke ontwerp met liefde bewaren.

We bezochten vier huizen, werden overal warm ontvangen, en concludeerden: goede architectuur veroudert niet, die leeft gewoon door.

TERUG NAAR ROTTERDAM

Eenmaal in Rotterdam keken we terug op een reis vol herinneringen, verhalen en een vleugje currywurst.